Nee, je mag niet in je eigen tuin begraven worden of op een andere eigendom. Het is verboden begraven te worden op een andere plaats dan de begraafplaats.
Het is wel mogelijk de as te begraven in de tuin. Dit moet de overledene vooraf zelf in een laatste wilsverklaring of testament als wens geuit hebben. De tuin moet ook eigendom zijn van de overledene. Wil je de as begraven op een andere plek die niet eigendom is van de overledene of zijn/haar nabestaanden, moet je een voorafgaande schriftelijke toestemming hebben van de eigenaar van het terrein.
Dat kan, mits je eigenaar bent van deze tuin, dus ook geen huurder. Je moet wel voor de crematie plaatsvindt de nodige documenten laten opmaken en laten ondertekenen door de familie in eerste graad of de personen waarmee de overledene een feitelijk gezin vormde. Als ervaren uitvaartspecialist helpen we onze families hiermee.
Rouw is een antwoord of reactie op het verlies van een dierbare. Iedereen doet dit op zijn eigen unieke manier. Rouw is de prijs die we betalen voor liefde. Het is omdat we ons hechten aan iemand dat we rouwen als we die persoon verliezen.
Die liefde stopt niet bij het overlijden en bijgevolg kent ook rouw geen einde. Rouw zal wel niet altijd even intens aanvoelen. Het verloopt eerder in een golfbeweging. Soms zal het zeer zwaar aanvoelen en in andere perioden weer lichter. Ook als de band met de overledene minder goed was, kan er gerouwd worden. Om wat er niet was.
Rouw duurt levenslang, maar verloopt volgens een golfbeweging. We rouwen als we iemand verliezen aan wie we gehecht zijn. Die liefde stopt niet bij het overlijden en bijgevolg kent ook rouw geen einde. Je gaat het als het ware integreren of verweven in je verdere leven.
Maar rouw zal niet altijd even intens aanvoelen. Soms zal het zeer zwaar zijn en in andere perioden weer lichter. Het verloopt een beetje zoals een golfbeweging.
Bijgevolg heelt tijd ook niet alle wonden, maar zullen deze op termijn wel verzachten.
Een verlieservaring heeft een impact op zeer veel verschillende facetten. Vroeger werd gedacht dat rouw zich enkel vertaalde door negatieve emoties, zoals verdriet, schuld, of boosheid.
Rouw heeft niet alleen een impact op je emoties, maar ook op je gedachten, je gedrag en je lichaam. Ook positieve emoties, zoals bijvoorbeeld dankbaarheid, spelen hierbij een belangrijke rol.
Ook kan rouw relaties veranderen: met de overledene zelf en met anderen (je naaste of ruimere omgeving). Ook kan het een impact hebben op je zelfbeeld, je wereldbeeld of religieuze of spirituele overtuigingen.